Richard Duppen: Meedoen is de beste manier van helpen

Richard Duppen: Meedoen is de beste manier van helpen

Wij zijn een sociale onderneming sinds 1992. Vanaf dat jaar bieden wij werk aan jongens en meisjes die uitstromen op het VSO. Deze jongeren, die leren door doen en door het maken van fouten, hebben bij ons hun eerste ervaringen op de arbeidsmarkt opgedaan. Een enkeling bleef hangen en werkt er nu nog.

Richard Duppen, Directeur Avabel Nederland/ AvadigmaBV

Wij vinden sociaal ondernemen belangrijk omdat we overtuigd zijn dat mee mogen doen de beste manier van helpen is. Inmiddels werken er in onze organisatie zo’n 25 medewerkers die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben of hadden en hebben wij als onderneming sinds 1992 zo’n 75 medewerkers een zetje in de goede richting gegeven.

Het bieden van werk is toch een beetje creëren van zingeving, iemand doet mee, is verantwoordelijk in een proces en kan niet gemist worden. De wetenschap dat je belangrijk bent en er toe doet voor een organisatie doet ieder mens groeien. Deze groei maken alle mensen mee die langere tijd bij ons werken.

Onze organisatie, een van de early adapters van PSO heeft voor de PSO gekozen omdat de PSO uiting en vorm geeft aan het intrinsieke wat een organisatie doet. Daarnaast creëert het klantwaarde voor partijen die zelf PSO gecertificeerd zijn of te maken hebben met aanbestedingseisen.

Wat ik de overheid mee wil geven is dat ik niet begrijp dat zij niet ten principale sociaal inkoopt en de PSO als objectief instrumentarium gebruikt. Het signaal wat hiermee door zou worden afgegeven is zo krachtig dat inkopen bij erkende socialere ondernemingen sneller de norm zal worden. Hoe kan het dat de probleem eigenaar (alle overheden) niet actief bijdraagt aan de oplossing van een groot sociaal maatschappelijk vraagstuk door hun eigen inkoopkracht te benutten. Stel je eens voor wat er gebeurt als ze vragen of ook hun maatschappelijke partners zoals woningcorporaties, nuts bedrijven en de hulpverlening als inkoper hiertoe zouden besluiten.

De PSO heeft onze ondernemingen veel goeds gebracht. Het geeft onze producten een extra onderscheidend vermogen maar het ging voor onze klanten pas echt leven toen mevr. Kleinsma onze onderneming bezocht. Als de Staatssecretaris komt dan zullen ze wel echt iets goeds doen. Het mooie van de PSO is dat onze governance ons onderscheidend vermogen is geworden. Het gaat steeds iets minder alleen om de kwaliteit en prijs.

Onze manier van sociaal ondernemen heeft ook de werkbeleving van de andere medewerkers sterk beïnvloed. Inmiddels zijn de allemaal (34) trotst op het feit dat ze bij een sociale onderneming werken. Ons kortdurende ziekte verzuim is teruggelopen doordat men weet dat men daadwerkelijk van elkaar afhankelijk is. Het is niet voor iedereen makkelijk en zeker niet voor iedereen keuze. Nu het echter is zoals het is vraag ik mij af of er nog mensen terug willen naar de pre-PSO tijd?

Bij ons werken relatief veel mensen met een licht verstandelijke beperking. Een feitelijk super heftige handicap omdat niemand waarneemt dat jij als jongere iets mankeert waardoor je minder snel zaken begrijpt. Iedereen kan zien dat je iemand in een rolstoel geen zware kruiwagen moet laten duwen. Bij mensen met een lvb stampen we de mentale kruiwagen vaak veel te vol en verwonderen ons erom dat het misloopt.

Ik vind het jammer dat er weinig aandacht is voor de verschillende aandoeningen / beperkingen die maken dat iemand een Wajong / Doelgroep status krijgt. Voor veel werkgevers is het allemaal hetzelfde omdat zij niet weten wat het verschil. Hierdoor is het ook moeilijk om als onderneming een passende werkomgeving/aanpak bij deze medewerker te creëren.

Door mijn achtergrond in Jeugdzorg weet ik dat er een groot verschil is aanpak van een LVB’er of iemand met niet aangeboren hersenletsel of een angststoornis. De Wajong als valscherm is een prachtige verworvenheid van onze verzorgingsstaat, we maken met elkaar vorderingen als we zouden zien dat iedereen die onder dat valscherm bungelt een eigen individu is die een eigen gebruikshandleiding heeft.

Het lukt ons om op een totaal medewerkers bestand van 34, 25 doelgroep medewerkers te hebben. Mijn sociaal pedagogische achtergrond maakt dat ik ieders gebruiksaanwijzing bovengemiddeld snel lees en hierdoor als algemeen directeur snel zie waar iemand het snelst rendement voor ons en voor zichzelf oplevert. Hiermee onderscheiden wij ons want we kennen geen verloop.

Socialer ondernemer is geen rocket science, echter wanneer je je medewerkers ziet als toilet bezoekend productie materiaal kun je er beter niet aan beginnen. Je hebt evident interesse in mensen nodig en je moet over het vermogen beschikken te zien dat de oplossing altijd bij jou vandaan moet komen. Jij bent de creatieve ondernemer, juist het feit dat het probleemoplossend vermogen onderontwikkeld of aangetast is maakt onderdeel uit van de arbeidsbelemmering…………dit wordt nogal eens vergeten.

Wanneer dit laatste lukt dan heb je medewerkers voor het leven met wie het prettig samenwerken is. De geborgenheid die ze bij jouw onderneming vinden maakt dat er continuïteit geboden wordt, er weinig tot geen dubbele agenda’s zijn en men niet peinst over het groene gras bij de buurman.

Deel dit bericht:  

Direct naar: